नमस्कार मित्रांनो… स्वागत आहे तुमचं आपल्या मराठमोळ्या पेजवर.!! एका गुरूचा एक शिष्य खूप खोलवर ध्यान करत होता पण त्याचे मन नेहमी विचारांनी भरलेले असे. त्याने मन मोकळे करण्याचा खूप प्रयत्न केला पण त्याचे सर्व प्रयत्न फसले. शेवटी, सर्व प्रयत्न केल्यावर, तो आपल्या गुरूंकडे गेला आणि तो आपल्या गुरूंना म्हणाला, गुरुदेव, माझे मन नेहमी विचारांनी भरलेले असते, माझे लक्ष एका ठिकाणी केंद्रित होऊ शकत नाही, एकामागोमाग एक त्यानंतर दुसरे मग असे तिसरे चौथे करत असताना मनात हजारो विचार धावत राहतात. आणि जेव्हा हे घडते तेव्हा खूप दिवसांनी मला कळतही नाही की मी काय करत बसलो होतो आणि काय विचार करत होतो. हे गुरुदेव, मला माझ्या मनातील विचार मोकळे करायचे आहेत, माझ्या मनात एकही विचार येऊ नये असे मला वाटते, जेव्हा मला हवे तेव्हाच विचार येतो.
गुरू म्हणाले की कोणत्याही समस्येचे निराकरण जेव्हा आपण समस्येच्या मुळापर्यंत पोहोचतो तेव्हा होते. समस्या चांगल्या प्रकारे समजून घ्या आणि ते जाणून घ्या. तुला जे मन मोकळं करायचं आहे, ते मन तुला थोडंही कळलं आहे का? शिष्य म्हणाला, गुरुदेव, मी मन जाणून घेण्याचा खूप प्रयत्न केला, पण जितके मला ते कळते तितके ते गूढ होत जाते.
गुरू म्हणाले जा आणि लहान दगडांनी भरलेल मडक घेऊन या. मग शिष्याने एका मडक्यात भरलेले छोटे दगड आणून गुरूकडे ठेवले. गुरूंनी सांगितले की, या भांड्यात भरलेल्या दगडांना तुम्ही तुमचे मन आणि तुमचे विचार समजा, आता या भांड्यात आणखी दगड टाका. शिष्याने मडक्यात दगड टाकायला सुरुवात केली, मडक आधीच भरल होता, 12 दगड टाकल्यावर बाकीचे सगळे दगड खाली पडू लागले. तेव्हा गुरू म्हणाले, नीट बघ, आता भांड्यात दगड येत नाही, तर तो भरला असल्याने खाली पडत आहे.
त्यात जे येऊ शकत होते ते आले, आता दगड येणार नाहीत. दुसरा दगड ठेवायचा असेल तर पहिला दगड काढावा लागेल. शिष्य लगेच म्हणाला, गुरुदेव, तुम्हाला काय म्हणायचे आहे ते मला समजले आहे, तुम्हाला सांगायचे आहे की आपण विचारांचे मन रिकामे केले पाहिजे. गुरू हसले आणि गुरू म्हणाले की आधी संपूर्ण गोष्ट समजून घ्या, मग मन रिकामे करा. गुरूंनी सांगितले की आपले मन या मडक्याच्या अगदी विरुद्ध आहे, तुम्ही घागर दगडाने भरू शकता, पण मन विचारांनी भरू शकणार नाही, मन नेहमी रिकामेच राहते.
शिष्य म्हणाला, गुरुदेव, मला काही समजत नाही, जर मन नेहमी रिकामे असते, तर आपण ते रिकामे करण्याचा प्रयत्न का करत असतो. त्याला काय आवश्यक आहे. गुरु म्हणाले, या घागरीतून एक एक करून सर्व दगड काढा. शिष्याने घागरीतून एक दगड काढून शेवटी भांडे रिकामे ठेवून तेच केले. गुरू म्हणाले, तू एका वेळी एक दगड काढलास, मग हे भांडे रिकामे झाले.
आता तुम्ही या भांड्यात कोणताही दगड ठेवू शकता. तुम्ही दुसरा दगड लावू शकता, किंवा तोच दगड पुन्हा ठेवू शकता, तो अर्धा भरू शकता किंवा पुन्हा पूर्ण भरू शकता. शिष्य म्हणाला, गुरुदेव, मी तेच सांगतोय की मन रिकामे करावे लागते, तो एक दगड आहे, तो सहज काढता येतो आणि भांडे रिकामे करता येतात, पण मी माझे मन कसे रिकामे करू? गुरु म्हणाले, या रिकाम्या घागरीत एक दगड टाक आणि दोन दगड काढ. शिष्य म्हणाला असे कसे होऊ शकते. जेव्हा या भांड्यात एक दगड असेल तेव्हा एकच दगड बाहेर येईल. दोघे कसे येऊ शकतात? गुरू म्हणाले, असे करू या, या भांड्यात दोन दगड टाक आणि चार दगड बाहेर काढा.
शिष्य म्हणाला, गुरुदेव, हे कसे घडेल, हे काही चमत्कारिक भांडे नाही, एक टाकले तर दोन काढा, चार टाका. गुरू म्हणाले हे भांडे चमत्कारिक नाही, पण जे काही तुझे भांडे आहे ते म्हणजे तुझे मन चमत्कारी आहे, त्यात तू फक्त एक विचार काढलास की त्यामागे दोन विचार येतात, ते दोन विचार धरले की चार विचार येतात. त्यामागे. आणि जेव्हा तुम्ही त्या चार विचारांना धरून राहता तेव्हा त्यांच्या मागे 16 विचार बाहेर पडतात आणि असे केल्याने विचारांची एक लांबलचक साखळी तयार होत जाते आणि तुम्ही कुठेही थांबत नाही. तुम्ही एकामागून एक विचार पकडत जा. हे मातीचे भांडे दगडांनी भरेल पण तुमचे मन कधीच भरत नाही, ते नेहमीच रिकामे असते.
शिष्य म्हणाला मला तुमचा मुद्दा चांगला समजला आहे पण आता काय करावे मला मार्गदर्शन करा. गुरू म्हणाले मनाच्या फंदात पडू नका, मन रिकामे करण्याचा प्रयत्न करू नका, लक्ष वेधून घ्या, एकाग्रता आणा, तुम्ही जे करत आहात ते शेवटचे म्हणून करा, अशा प्रकारे करा की त्यानंतर तुमच्याकडे काहीही नाही. आणि जेव्हा तुम्ही इतर विचारांवर काम करता तेव्हा फक्त त्यावर काम करा, तिसऱ्या कोणत्याही विचारावर नाही, मनाच्या भ्रामक पाशातून बाहेर पडणे इतके सोपे नाही, परंतु सरावाने सर्वकाही साध्य करता येते.
शिष्य म्हणाला, गुरुदेव, मी तेच करेन, हे समजावून सांगितल्याबद्दल तुमचे खूप खूप आभार. आपण सर्वजण आपले मन स्वच्छ करण्याचा प्रयत्न करतो. आपल्या मनात सतत येणार्‍या विचारांनी आपण त्रस्त होतो, हा विचार कुठेतरी जावा आणि आपण शांत व्हावे असे वाटते, पण जितके आपण या विचारांपासून दूर पळतो तितके हे विचार आपल्याला पकडतात. कारण आपण विचारांचा वापर फक्त विचारांना शांत करण्यासाठी करतो आणि आपण जे विचार वापरतो ते फक्त तुमच्या विचारांशी संबंधित असतात ज्या विचारांना तुम्ही सोडू इच्छिता. तुमच्या समस्येच्या निराकरणावर लक्ष केंद्रित करा, एकाग्रता आणा, लक्ष केंद्रित करा आणि समजून घ्या की चिंता केल्याने उपाय मिळत नाहीत, चिंतन केल्याने उपाय मिळतात.
टिप – मित्रांनो, आमच्या पेजचा उद्देश कोणत्याही प्रकारची अंधश्रद्धा पसरवणे हा नाही, फक्त भारतीय समाजाने स्वीकारलेल्या कथा आणि पद्धती तुमच्यापर्यंत पोहोचवल्या जातात. आमचे पेज कोणत्याही प्रकारची अंधश्रद्धा भडकवत नाही. येथे शेअर केलेले लेख केवळ माहितीच्या उद्देशाने आहेत. कृपया त्यांचा अंधश्रद्धेचा एक प्रकार म्हणून वापर करू नका.
तर मित्रांनो तुमच्या टिप्पण्यांद्वारे तुम्हाला आणखी काय वाचायला आवडेल ते आम्हाला कळवा. कारण तुमची एक टिप्पणी आमची प्रेरणा वाढवते. तसेच कृपया आमचे फेसबुक पेज रॉयल कारभार ला लाईक करा जेणेकरून तुम्हाला आमचे सर्व अपडेट वेळेवर मिळू शकतील आणि आमचे फेसबुक पेज देखील शेअर करा. धन्यवाद..!!